Biografía Kiev, 11 de febreiro de 1903- campo de concentración de Auschwitz, 17 de agosto de 1942Naceu no seo dunha familia xudía. Filla dun banqueiro, fuxiu de Rusia coa súa familia nos comezos da Revolución. Despois de vivir en Finlandia e en Suecia, os Némirovsky instaláronse en París. Comezou a escribir aos 18 anos despois de licenciarse en Letras pola Sorbona. A súa primeira novela David Golder enviouna sen asinar á editorial por temor a que non a publicasen. o editor despois de ler aquela obra "audaz, cruel e brillante" tivo que pór un anuncio na prensa para buscar o autor.
El baile
Antes de ler a obra:
Que che suxire o título?
Que opinas da ilustración da portada?
Que música che gustaría escoitar mentres lemos esta obra?
Argumento
É un breve libro no que se narra o intento de ascenso social dunha parella de novos ricos que será saboteada pola súa filla adolescente. Os Kampf enriquecéronse grazas á bolsa, pero no París dos anos veinte a alta sociedade era un círculo pechado ao que difícilmente se podía acceder. Para conseguir o seu lugar na hipócrita alta sociedade organizan un baile, o primeiro paso cara o recoñecemento social. Os preparativos deste acontecemento para duascentas persoas, intentando non esquecer a ninguén, nin a algún membro odiado da familia para que vexan o seu triunfo. Concentran os esforzos e deixan de lado a súa filla Antoinette, unha rapaza resentida con todo o mundo grazas á relación que tiene con súa nai, quen a considera pouco máis que un estorbo. Pero Antoinette sabe que ela é moito máis intelixente, fermosa e marabillosa que o que súa nai, e o resto do mundo, pensa. E cun simple xesto, consegue poñer en marcha un baile moi diferente ao que seus pais pretendían.
Despois de ler a obra:
- Que move a protagonista de El baile a comportarse así?
- Cres lóxica a súa reacción?
- A protagonista ten a mesma idade que vós. Reaccionariades do mesmo xeito ca ela?
- Como describes os Kampf?
- Na literatura galega hai moitas obras que tratan este tema, entre elas unha obra de teratro de Rafael Dieste. Busca o título
- En que época situades a obra? Que tipo de música se facían naqueles momentos en Europa?
- Atréveste a demostrar as túas calidades de bailarín?
- Elixe música e... xa.
4 comentarios:
El final de El baile era muy esperado, desde que Antoinette arrojó las cartas al río se supuso ya lo que sucedería: a la fiesta, organizada llegaría solamente la profesora y sería un desastre ya que no iría nadie. La madre se desesperaría y se enfadaría. Lo que no esperaba era la discusión del padre con la madre y de lo que debería escribir Irene un poco más es sobre a dónde fue el padre y si vuelve o no vuelve.
Respecto al acto de echar las cartas al río opino que fue un arrebato, no nada premeditado.
El libro ni me ha gustado ni disgustado, pienso de debería haber dado más información sobre las situaciones que se presentaban.
El baile, es un libro muy entretenido con un final dramatico
y revelador.
Narra la historia de una niña a la cual no dejan asistir al baile que sus padres darán en su casa.
Su madre le obliga a escribir las invitaciones y, despues, llevarlas al buzón de correos...entonces en lugar de entregarlas al buzon de correos, las tira al río Sena.
Como ya he dicho con anterioridad, tiene un final dramático y revelador.
Lucía
Non me gustou. É unha historia na que se monta un cristo, moito polo medio, e o acaba dunha maneira precipitada, demasiado rápido.
FIN
Con so(con acento grafico) escoitar o titulo da obra, unha palabara acode rapidamente a(con acento grafico) miña mente: "vendetta"; pois o baile e a historia dunha vinganza, dunha traizon(con acento grafico)...dunha sublevacion contra a opresion(con acento grafico), dunha loita en pos dos dereitos e un reclamo de presenza por parte da protagonista adolescente:Antoinette.
Na tenra, e a sua vez complicada, idade de 14 anos, Antoinette representa a rebeldia(con acento grafico) ante a tirania(con acento grafico) imposta pola sua nai, no seo dunha sociedade dominada polas apariencias e cuxa tarxeta de presentacion(con acento grafico) e(con acento grafico) a superficialidade.
Tamen(con acento grafico)podemos considerar o libro como algo didactico(con acento grafico), ois ensinanos que a riqueza dunha persoa esta(con acento grafico)no interior.
Sen dubida(con acento grafico)unha obra que deixa un bo sabor de boca.
**perdon(con acento grafico) polos acentos graficos indicados entre parentesis(con acento grafico)pero e(con acento grafico) que o meu teclado non funciona ben, sintoo(con acento grafico).
Publicar un comentario